เกี่ยวกับเรา

ความเป็นมา

         องค์การอนามัยโลกได้จัดให้พยาธิใบไม้ตับทั้งชนิด Opisthorchis viverrini และ Clonorchis sinensis เป็นเชื้อปรสิตที่สามารถก่อให้เกิดโรคมะเร็งท่อน้ำดีได้ในมนุษย์ ทั้งนี้โรคพยาธิใบไม้ตับยังเป็นปัญหาสาธารณสุขสำคัญที่ไม่เพียงพบแหล่งระบาดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือของประเทศไทยเท่านั้น แต่ยังเป็นปัญหาสาธารณสุขที่ร้ายแรงในประเทศกัมพูชา ลาว พม่าและเวียดนาม (กลุ่มประเทศ CLMV) เช่นกัน พบว่ามีประชากรที่ติดเชื้อพยาธิใบไม้ตับในกลุ่มอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขงติดเชื้อพยาธิใบไม้ตับกว่า 40 ล้านคน (คิดเป็นร้อยละ 20 ของจำนวนประชากร) ทั้งนี้เพราะประชากรเหล่านี้ยังนิยมบริโภคปลาดิบและอาศัยอยู่บริเวณลุ่มน้ำบริเวณลุ่มน้ำโขงตอนล่าง
          โรคมะเร็งท่อน้ำดี (cholangiocarcinoma) คือ มะเร็งที่เกิดจากความผิดปกติของเซลล์เยื่อบุน้ำดีทั้งในและนอกตับ พบคนไทยเสียชีวิตจากโรคมะเร็งท่อน้ำดีและตับจำนวนประมาณ 10,000 – 20,000 รายต่อปี โดยกว่าครึ่งหนึ่งเป็นคนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้มีการนำความรู้จากผลการวิจัยจากมหาวิทยาลัยขอนแก่นไปป้องกัน ค้นหา เฝ้าระวัง เพื่อหาผู้ป่วยมะเร็งระยะแรก เพื่อจะได้รับการรักษาให้หายได้ทันการณ์ เพราะประมาณร้อยละ 55 เกิดขึ้นกับประชากรวัยทำงานที่เป็นหัวหน้าครอบครัวอายุระหว่าง 40-60 ปี ซึ่งถือเป็นโรคที่รุนแรงและก่อให้เกิดความสูญเสียทางเศรษฐกิจ สังคม คุณภาพชีวิตของคนในสังคมเป็นอย่างมาก และแม้หน่วยงานทางสาธารณสุขจะได้รณรงค์ประชาสัมพันธ์ ให้ความรู้ ในการระวังป้องกันและควบคุมโรคพยาธิใบไม้ตับอย่างต่อเนื่อง กระทั่งทำให้การระบาดของโรคพยาธิใบไม้ตับในไทยลดลงเป็นลำดับ จากร้อยละ 36 ในปี 2531 เป็นร้อยละ 10 ในปี 2545 แต่ในความเป็นจริงพบว่าความถี่ของการติดเชื้อของโรคพยาธิใบไม้ตับของประชาชน มีความผันแปรอย่างมาก โดยเฉพาะการติดเชื้อพยาธิบริเวณรอบ ๆ แหล่งน้ำจืด พบการเกิดโรคมะเร็งท่อน้ำดีในผู้ป่วยที่อายุมากกว่า 40 ปี ยังไม่ลดลง มีความผันแปรตั้งแต่ ร้อยละ 2 ถึงร้อยละ 70 สถิติการเกิดโรคอยู่ระหว่าง 93 – 318 คนต่อประชากรหนึ่งแสนคนต่อปี